نیایش
آفریدگارا آنکس که تو را شناخت جان را چه کند
فرزند و عیال و خان ومان را چه کند
دیوانه کسی هردو جهانش بخشی
دیوانه تر هردو جهان را چه کند

بخشنده کریمی،بخشنده مهربانی
نبودم هستیم بخشیدی،هست شدم و روزیم دادی ناتوان بودم توانم عطا کردی،تو کرم و جود را دردل کریمان و بخشندگان به ودیعت نهادی.
 به حبیبت محمدبه کلیمت موسی به خلیلت ابراهیم به روحت عیسی به ولیت علی سوگندت می دهم که در شدائد روزگار یاریم کنی.
در وسوسه های ابلیس چراغ ایمان در دلم برافروزی.
در رسوایی قیامت آبرویم را حفظ کنی.
از شعله های دوزخ نجاتم دهی.
تهی دست و روسیاه و شرمگین در آستانت ایستاده و در پیشگاهت به خاک افتاده ایم چه میشود که دستی از لطف و احسان بر سرما بکشی و مارا بنوازی و ببخشایی و عزت دنیا و آخرتمان ببخشی.